laaglandse-dichterij

"Mijn lot is zaligheid"

Hajo Albertus Spandaw (1777-1855)

C.J. RIGHART

1 mrt. 2024 • 1 min read

Rechts: beeltenis van Hajo Spandaw (bron).

Laaglandse Dichterij is ene gedichtenreeks onder het vaandel van het Zaakwoordenboek der Lage Landen waarin werken van dichters en dichteressen uit de Lage Landen worden uitgelicht. Opdat wij hun woorden, hun bekoring en hun bijdrage aan het Nederlands nooit vergeten.

De waarde van vrouw en kind

Schoon ik de gunst der grooten mis,
De weiflende fortuin mij ongenegen is,
Ik heb nog vrouw en kind, God dank! en brood voor beiden:
Een' vrouw, die mij zoo teêr bemint,
In reine huwlijkstrouw haar' hoogsten wellust vindt,
En om geen lief of leed van mijne zij' zou scheiden;
Een kind, dat, vrolijk en gezond,
Met rozen op de wang en lachjes om den mond,
Nog van geen' rampspoed weet in zijn onschuldig leven:
Wat klaag ik dan om leed of druk?
Mijn lot is zaligheid - ik smaak het hoogst geluk:....
'k Wil voor geen' koningskroon mijn wijf en jongen geven!

—Hajo Albertus Spandaw (1777-1855)

Tekene in voor meer schrijfselen als deze